vulnero

vulner|o, āre, āvī, ātum
Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)

Sirvydas 1642
- poránić ſię, poránili ſię, Mutuo ſe, vel inuicem ſe vulnerare. pokapotis.
- Ránię kogo, Saucio, vulnero, infligo vulnus alicui, paźieydźiu.
- zárzynam ſię wpálec, Vulnero digitum, Ipiauiu pirſztu.
- zátrętował ſię koń, Vulnerauit equus pedem vngulâ præfer[r]ata. aźuſikirto.

Daukantas 1838
- —

Jokantas 1936
- volnero, volnus senesnės formos vietoje vulnero, vulnus.
- vulnero (seniau volnero) 1 [vulnus]
  1) sužeisti occidunt nonnullos, volnerant multos; eum in os fundā v.
  
  2) trop. įžeisti, pakenkti, padaryti nesmagumą quos ferro trucidari oportebat, eos nondum voce vulnero; *Fortunae vulneror ictu; virorum animos L; *gravior ne nuntius aures vulneret.

Kuzavinis 2007
- vulner|o, āre, āvī, ātum vt [vulnus]
  1. sužeĩsti (aliquem graviter C);
  
  2. pažeĩsti, sugadìnti, apgadìnti (nāvem L); padarýti žalõs C;
  
  3. prk.
  
  1) įžeĩsti (aliquem verbīs C);
  
  2) suérzinti, sudìrginti (aurēs alicūjus V)