- ēmaculo
- ēmānātio
- emancipātio
- ēmancipo
- ēmanco
- ēmancupo
- ēmāno
- Ēmathia
- Ēmathides
- Ēmathiōn
- Ēmathius
- ēmātūrēsco
- emāx
- embamma
- emblēma
- embolium
- embolus
- ēmendābilis
- ēmendātē
- ēmendātio
- ēmendātor
- ēmendātrīx
- ēmendātus
- ēmendīco
- ēmendo
- ēmēnsus
- ēmentior
- ēmentītus
- ēmentus
- ēmeo
- ēmercor
- ēmereo
- ēmereor
- ēmergo
- ēmeritus
- ēmersī
- ēmersus 1
- ēmersus 2
- ēmeruī
- ēmessuī
- ēmessus
- ēmētior
- ēmeto
- ēmī
- ēmico
- ēmigrātio
- ēmigro
- ēminātio
- ēminēns
- ēminentēs
- << >>
- ēmend|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: ēmendātus
- Sirvydas 1642
-
popráwiam, popráwuię, Emendo, corrigo, reficio, inſtauro, ſarcio. patayſau.
-
- Jokantas 1936
- ē-mendo 1 [mendum] taisyti, gerinti, tobulinti alicuius libros arba mores; consuetudinem vitiosam; civitatem; vitia adulescentiae virtutibus N.
- Kuzavinis 2007
- ēmend|o, āre, āvī, ātum vt [ē + mendum] (iš)taisýti (vitia N); (pa)gẽrinti, (pa)tóbulinti (annālēs C; mōrēs C)