ēnītor

ēnīt|or, ī; nīsus (nīxus) sum
Veiksmažodis, 3 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: LLB (3)
Susiję: ēnīsus; ēnīxus 1

Sirvydas 1642
- Grámolę ſię, Eo per obſtantia, enitor per ardua. Werźiuoſi.
- Nieśie ſię kokoſz. Edit, enititur, ponit, facit oua gallina. Deſti wiſzta.
- Oćieliła ſię krowa, Eniti, edere excludere reddere partum, parere. Abſitelino.
- Vſadzam ſię ná co, ſadzę ſię. Intendo animũ aliquo, animo enitor, contendo Stiepiuoſi vnt ko.

Daukantas 1838
- Enitor, eris, nisus sum, niti. stîjpous, spurdùlù, îssirîjzù, gimdau.

Jokantas 1936
- ē-nītor, nīsus ir nīxus sum 3
  1) intr.
  
  a) lipti, kopti, stengtis prasimušti †in verticem montis; per adversos fluctus ingenti labore remigum L; *per undas; †nihil tam alte natura constituit, quo virtus non posset e.
  
  b) trop. stengtis, dėti pastangas e. et efficere, ut; ab iisdem summa ope enisum est (pass.), ne S; su inf. TS; in aliqua re; ad dicendum.
  
  2) trans.
  
  a) gimdyti geminos Alcumena enititur P.
  
  b) užlipti, užkopti †Pyrenaeum et Alpes; †aggerem.
  
  c) trop. pasiekti, padaryti tantum celeritate navis enisus est, ut.

Kuzavinis 2007
- ēnīt|or, ī; nīsus (nīxus) sum dep. vi [ē + nītor]
  1. prasimùšti, prasiver̃žti (per angustiās et ingentem multitūdinem T);
  
  2. (už)lìpti, (į)kópti (in verticem montis CR);
  
  3. prk.
  
  1) sténgtis, síekti (ut illud fiat C);
  
  2) (pa)gimdýti (duōs puerōs Ju)