- īnfernus 2
- īnfero
- īnfersī
- īnfersus
- īnfertilitās
- īnfertus
- īnferus
- īnfervefacio
- īnfervefīo
- īnferveo
- īnfervēsco
- īnfēstātio
- īnfēstē
- īnfēsto
- īnfēstus
- īnficētus
- īnficiēns 1
- īnficiēns 2
- īnficio
- īnfidēlis
- īnfidēlitās
- īnfidēliter
- īnfidī
- īnfīdus
- īnfīgo
- īnfimus
- īnfindo
- īnfīnībilis
- īnfīnītās
- īnfīnītē
- īnfīnītio
- īnfīnītīvus 1
- īnfīnītīvus 2
- īnfīnītō
- īnfīnītum
- īnfīnītus
- īnfīrmātio
- īnfīrmitās
- īnfīrmo
- infīrmor
- īnfīrmus
- īnfissus
- īnfit
- īnfitiae
- īnfitiālis
- īnfitiātio
- īnfitiātor
- īnfitior
- īnfīxī
- īnfīxus
- << >>
- Jokantas 1936
īn-fīgo, fīxī, fīxum 3
a) įsmeigti, įbesti, įdurti signum įbesti vėliavą; taleae ferreis hamis infixis pristiprinti; †sagitta per thoracem infigitur pereina kiaurai; †sidera certis infixa sideribus; *vulnus infixum durtinė.b) trop. įspausti, įsmeigti res memoriae infixa L; infixus haeret animo dolor; quod est infixum in ipsa natura kas sudaro pačios gamtos dėsnį; infixum est mihi aš esu tvirtai pasiryžęs.
- Kuzavinis 2007
- īnfīg|o, ere; fīxī, fīxum vt [1. in + fīgo] 1. įsmeĩgti, įbèsti, įdùrti (gladium, sīgnum C); pass. ~ī įsmìgti, įstrìgti; sagitta ~itur arbore V strėlė̃ įsmiñga į̃ mẽdį;2. pritvìrtinti; taleae īnfīxīs hāmīs Cs miẽtai sù pritvìrtintais kabliaĩs;3. prk. įspáusti; įdiẽgti (memoriae L); quod est īnfīxum in ipsā nātūrā C kàs yrà įsišaknìję pačiojè prigimtyjè; kàs sudãro pačiõs gamtõs dė́snį; īnfīxum est mihi T àš esù tvirtaĩ pasirýžęs
- īnfīg|o, ere; fīxī, fīxum vt [1. in + fīgo]