- īnsero 2
- īnserpo
- īnsertātio
- īnsertio
- īnserto
- īnsertus
- īnseruī
- īnservio
- īnservo
- īnsessio
- īnsessor
- īnsessus
- īnsēvī
- īnsībilo
- īnsiccābilis
- īnsiccātus
- īnsideo
- īnsidiae
- īnsidiātor
- īnsidior
- īnsidiōsē
- īnsidiōsus
- īnsīdo
- īnsīgne
- īnsīgnio
- īnsīgnis
- īnsīgnītē
- īnsīgniter
- īnsīgnītus 1
- īnsīgnītus 2
- īnsilio
- īnsimulātio
- īnsimulātor
- īnsimulo
- īnsincērus
- īnsinuātio
- īnsinuo
- īnsipidus
- īnsipiēns
- īnsipienter
- īnsipientia
- īnsipio
- īnsisto
- īnsitio
- īnsitīvus
- īnsitor
- īnsitum
- īnsitus
- īnsociābilis
- īnsōlābiliter
- << >>
- īnsīgn|io, īre, īvī, ītum
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Susiję: īnsīgnītus 1
- Jokantas 1936
īn-sīgnio 4 (imperf. *insignibat) [signum] paženklinti, pažymėti †clipeum auro; †oratorem vestibus fucatis; trop. †annum dii morbis insignivere; Postumius nulla tristi nota est insignitus L.
- Kuzavinis 2007
- īnsīgn|io, īre, īvī, ītum vt [īnsīgnis] 1. pažymė́ti, pažénklinti, įžymė́ti (aliquid Su);2. atskìrti nuõ kitų̃, išskìrti ìš kitų̃ (aliquem L);3. papuõšti (clipeum aurō V)
- īnsīgn|io, īre, īvī, ītum vt [īnsīgnis]