- īnsectātio
- īnsectātor
- īnsector
- īnsectus
- īnsecuī
- īnsecūtio
- īnsecūtor
- īnsecūtus
- īnsēdābiliter
- īnsēdātus
- īnsēdī
- īnsegestus
- īnsemel
- īnsēmino
- īnsenēsco
- īnsēnsibilis
- īnsēnsibilitās
- īnsēnsilis
- īnsenuī
- īnsēparābilis
- īnsepultus
- īnsequenter
- īnsequor
- īnserēnus
- īnsero 1
- īnsero 2
- īnserpo
- īnsertātio
- īnsertio
- īnserto
- īnsertus
- īnseruī
- īnservio
- īnservo
- īnsessio
- īnsessor
- īnsessus
- īnsēvī
- īnsībilo
- īnsiccābilis
- īnsiccātus
- īnsideo
- īnsidiae
- īnsidiātor
- īnsidior
- īnsidiōsē
- īnsidiōsus
- īnsīdo
- īnsīgne
- īnsīgnio
- << >>
- Jokantas 1936
1. īn-sero, sēvī, situm 3
1) įsėti, įskiepyti *inutilesque falce ramos amputans feliciores inserit; *fisso cortice virgam; *insita mala.2) trop.a) įskiepyti, persodinti *quae vitia tibi inserit natura; in Calatinos insitus priimtas į K. šeimyną.b) sujungti corpora animis.c) ptc. īnsitus 3 įskiepytas, įgimtas, įsišaknijęs virtus, opinio; insitus menti cognitionis amor; insitum naturā malum; hoc naturā i. est, ut; odium penitus insitum.
- Kuzavinis 2007
- 1. īnser|o, ere; sēvī, situm vt [1. in +1. sero] 1. įsė́ti; pasė́ti (frūmentum Co); (pa)sodìnti (arborēs Co);2. įskiẽpyti; pirum bonam in pirum silvaticam ~ere Vr gẽrą kriáušę įskiẽpyti į̃ laukìnę kriáušę;3. prk.1) (į)skiẽpyti, (į)díegti (novās opīniōnēs C; vītia alicuī H);2) sujùngti, susíeti (corpora animīs C)
- 1. īnser|o, ere; sēvī, situm vt [1. in +1. sero]