- īnstitūtus
- īnsto
- īnstrāgulum
- īnstrātum
- īnstrātus 1
- īnstrātus 2
- īnstrāvī
- īnstrēnuē
- īnstrēnuus
- īnstrepo
- īnstringo
- īnstrūctē
- īnstrūctio
- īnstrūctor
- īnstrūctus 1
- īnstrūctus 2
- īnstrūmentum
- īnstruo
- īnsuāvis
- īnsuāvitās
- Īnsuber
- Īnsubrēs
- īnsūdo
- īnsuēfactus
- īnsuēsco
- īnsuētus 1
- īnsuētus 2
- insuēvī
- īnsufficiēns
- īnsufficientia
- īnsula
- īnsulānus
- īnsulārius
- īnsulsē
- īnsulsitās
- īnsulsus
- īnsultātio
- īnsulto
- īnsultūra
- īnsultus
- īnsum
- īnsūmo
- īnsūmptio
- īnsuo
- īnsuper 1
- īnsuper 2
- īnsuperābilis
- īnsurgo
- īnsuspicābilis
- īnsustentābilis
- << >>
- īnsuēsc|o, ere; suēvī, suētum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: īnsuētus 1; insuēvī
- Jokantas 1936
īn-suēsco, suēvī, suētum 3 a) intr. priprasti ad aliquid, alicui rei; ad disciplinam; corpori alicuius; su inf.b) trans. pripratinti *insuevit pater hoc me; ita se a pueris insuetos (esse) L.
- Kuzavinis 2007
- īnsuēsc|o, ere; suēvī, suētum [1. in + suēsco] 1. vi pripràsti (ad aliquid L; alicuī reī T);2. vt priprãtinti; ita ā puerīs insuētī sunt L priẽ tõ jiẽ priprãtinti nuõ vaikỹstės
- īnsuēsc|o, ere; suēvī, suētum [1. in + suēsco]