- oryx
- oryza
- ōs 1
- os 2
- os-
- Osca
- ōscēdo
- ōscen
- Oscēnsēs
- Oscēnsis
- Oscī
- oscillātio
- oscillo
- ōscillum 1
- oscillum 2
- ōscitābundus
- ōscitanter
- ōscitātio
- ōscitātor
- ōscito
- ōscitor
- ōsculābundus
- ōsculātio
- ōsculo
- ōsculor
- ōsculum
- Oscus
- Osī
- Osīris
- Osismī
- ōsmen
- ōsor
- Ossa
- ossa
- Ossaeus
- osseus
- ossiculum
- ossifraga
- ossifragus 1
- ossifragus 2
- ossilāgo
- ossuārium
- ossuārius
- ossuculum
- ossuōsus
- ostendo
- ostēnsio
- ostēnsiōnālis
- ostēnsīvus
- ostēnsus
- << >>
- ōscul|or, ārī, ātus sum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: LBB (3)
- Susiję: ausculor; ōsculo
- Sirvydas 1642
-
Cáłuię. O[ſ]culor, ſuauior, baſio, as. Bućioiu.
-
- Daukantas 1838
- Osculor, aris, atus sum, ari, bucziouiù.
- Jokantas 1936
- ōsculor 1, P ausculor 1 [osculum] bučiuoti aliquem ir aliquid; trop. scientiam iuris tamquam filiolam mylėti.
- Kuzavinis 2007
- ōscul|or, ārī, ātus sum dep. vt [ōsculum] 1. bučiúoti (aliquem Pl, C); ~ārī manum Se bučiúoti rañką; ~ārī inter sē Pl (cum aliquō Pl) bučiúotis;2. prk. mylė́ti (fīliolam suam C); vértinti (scientiam jūris C)
- ōscul|or, ārī, ātus sum dep. vt [ōsculum]