- abnegātor
- abnego
- abnepōs
- abneptis
- Abnoba
- abnocto
- abnōrmis
- abnumero
- abnuo
- abnūtīvus
- abnūto
- aboleo
- abolēsco
- abolēvī
- abolitio
- abolitor
- abolitus
- abolla
- abōminābilis
- abōmināmentum
- abōminandus
- abōminātio
- abōminor
- Aborīginēs
- aborior
- aborīscor
- abortio 1
- abortio 2
- abortīvum
- abortīvus
- aborto
- abortum
- abortus 1
- abortus 2
- abra
- abrādo
- Ābrahamus
- abrāsio
- abrāsus
- abrelictus
- abrenūntio
- abreptus
- abripio
- abrōdo
- abrogātio
- abrogo
- abrōsī
- abrōsus
- abrotonum
- abrumpo
- abruptē
- abruptio
- abruptum
- abruptus
- abs
- abs-
- Absalōn
- abscēdo
- abscessio
- abscessus
- abscīdo
- abscindo
- abscīsē
- abscīsio
- abscissus
- abscīsus
- absconditē
- absconditus
- abscondo
- abscōnsio
- abscōnsor
- abscōnsus
- absectus
- absēns
- absentia
- absentīvus
- absento
- absilio
- absimilis
- absinthiātus
- absinthium
- absis
- absisto
- absolūtē
- absolūtio
- absolūtōrius
- absolūtus
- absolvo
- absonē
- absonus
- absorbeo
- absorbitio
- absorptio
- absp-
- absque 1
- absque 2
- abstantia
- abstēmius
- abstentio
- abstentus
- abstergeo
- >>
- abrupt|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: ALL (3)
- Jokantas 1936
abruptus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [ptc. iš abrumpo] status, staigus, tiesmukas †ripae abruptissimae; †rupes; subst. abruptum, ī n stati bedugnė *sorbet in abruptum fluctus; trop. †per obrupta per didelius pavojus; †in abruptum tractus ant pražūties krašto.
- Kuzavinis 2007
- abrupt|ē adv. [abruptus] (comp. ~ius Eccl) 1. staigà, staĩgiai, tuõj pàt (incipere Q);2. tiẽsiai, tiesmùkiškai; neapgalvótai (agere Ju)
- abrupt|ē adv. [abruptus] (comp. ~ius Eccl)