- abrenūntio
- abreptus
- abripio
- abrōdo
- abrogātio
- abrogo
- abrōsī
- abrōsus
- abrotonum
- abrumpo
- abruptē
- abruptio
- abruptum
- abruptus
- abs
- abs-
- Absalōn
- abscēdo
- abscessio
- abscessus
- abscīdo
- abscindo
- abscīsē
- abscīsio
- abscissus
- abscīsus
- absconditē
- absconditus
- abscondo
- abscōnsio
- abscōnsor
- abscōnsus
- absectus
- absēns
- absentia
- absentīvus
- absento
- absilio
- absimilis
- absinthiātus
- absinthium
- absis
- absisto
- absolūtē
- absolūtio
- absolūtōrius
- absolūtus
- absolvo
- absonē
- absonus
- absorbeo
- absorbitio
- absorptio
- absp-
- absque 1
- absque 2
- abstantia
- abstēmius
- abstentio
- abstentus
- abstergeo
- abstergo
- absterreo
- abstersī
- abstersus
- abstināx
- abstinēns
- abstinenter
- abstinentia
- abstineo
- abstitī
- absto
- abstractus
- abstraho
- abstrūdo
- abstrūsē
- abstrūsī
- abstrūsio
- abstrūsum
- abstrūsus
- abstulī
- abstulo
- absum
- absūmēdo
- absūmo
- absūmptio
- absūmptus
- absurdē
- absurditās
- absurdus
- Absyrtus
- abundāns
- abundanter
- abundantia
- abundātio
- abundē
- abundo
- abundus
- abūsio
- abūsīvē
- abūsīvus
- >>
- absorb|eo, ēre; sorbuī (sorpsī), sorptum
- Veiksmažodis, 2 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Sirvydas 1642
-
Poźeram co, Deuoro, abſorbeo, prariju.
-
- Jokantas 1936
- ab-sorbeo, sorbuī 2 įsiurbti, praryti, sugerti oceanus vix videtur tot res absorbere potuisse; trop. hunc absorbuit (jį apėmė) aestus gloriae.
- Kuzavinis 2007
- absorb|eo, ēre; sorbuī (sorpsī), sorptum vt [ab + sorbeo] 1. įsiur̃bti, prarýti, sugérti (ūmōrem PM);2. prk. susidomė́ti, įsigìlinti (ōrātiōnem alicūjus C); ◊ hunc ~uit aestus glōriae C jį̃ àpėmė garbė̃s troškìmas
- absorb|eo, ēre; sorbuī (sorpsī), sorptum vt [ab + sorbeo]