- acūtus
- ad
- ad-
- adāctio
- adāctus 1
- adāctus 2
- adaequātio
- adaequātus
- adaequē
- adaequito
- adaequo
- adaerātio
- adaero
- adaestuo
- adaggero
- adagio
- adagium
- adalligo
- adamantēus
- adamantinus
- adamās
- adambulo
- adamo
- Adāmus
- adaperio
- adapertilis
- adapertio
- adapertus
- adaperuī
- adaptātio
- adapto
- adaquo
- adaquor
- adārēsco
- adauctio
- adaucto
- adauctus 1
- adauctus 2
- adaugeo
- adaugēsco
- adaugmen
- adauxī
- adbibo
- adbīto
- adblatero
- adc-
- addecet
- addēnseo
- addēnso
- addīco
- addictio
- addictus 1
- addictus 2
- addidī
- addīsco
- additāmentum
- additīcius
- additio
- additus
- addīxī
- addo
- addoceo
- addormio
- addormīsco
- Addua
- addubitātio
- addubito
- addūco
- adductē
- adductio
- adductus
- addūxī
- adedo
- adēgī
- Adelphoe
- adēmī
- adēmptio
- adēmptor
- adēmptus
- adeo 1
- adeō 2
- adēphagia
- adeps
- adeptio
- adeptus
- adequito
- aderro
- adēsco
- adesse
- adesurio
- adēsus
- adf-
- adg-
- adgn-
- adhaereo
- adhaerēsco
- adhaesē
- adhaesī
- adhaesio
- adhaesitātio
- adhaesus 1
- >>
- addicti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
addictio, ōnis f [addico] nuosavybės pripažinimas kam, priteisimas bonorum possessionumque.
- Kuzavinis 2007
- addicti|o, ōnis f [addīco] 1. priteisìmas; nuosavýbės pripažinìmas C;2. vėl. paskyrìmas, išrinkìmas (pareigūnu) Dig
- addicti|o, ōnis f [addīco]