- adagium
- adalligo
- adamantēus
- adamantinus
- adamās
- adambulo
- adamo
- Adāmus
- adaperio
- adapertilis
- adapertio
- adapertus
- adaperuī
- adaptātio
- adapto
- adaquo
- adaquor
- adārēsco
- adauctio
- adaucto
- adauctus 1
- adauctus 2
- adaugeo
- adaugēsco
- adaugmen
- adauxī
- adbibo
- adbīto
- adblatero
- adc-
- addecet
- addēnseo
- addēnso
- addīco
- addictio
- addictus 1
- addictus 2
- addidī
- addīsco
- additāmentum
- additīcius
- additio
- additus
- addīxī
- addo
- addoceo
- addormio
- addormīsco
- Addua
- addubitātio
- addubito
- addūco
- adductē
- adductio
- adductus
- addūxī
- adedo
- adēgī
- Adelphoe
- adēmī
- adēmptio
- adēmptor
- adēmptus
- adeo 1
- adeō 2
- adēphagia
- adeps
- adeptio
- adeptus
- adequito
- aderro
- adēsco
- adesse
- adesurio
- adēsus
- adf-
- adg-
- adgn-
- adhaereo
- adhaerēsco
- adhaesē
- adhaesī
- adhaesio
- adhaesitātio
- adhaesus 1
- adhaesus 2
- adhālo
- adhāmo
- Adherbal
- adhibeo
- adhibitio
- adhibitus
- adhibuī
- adhinnio
- adhio
- adhortāmen
- adhortātio
- adhortātīvus
- adhortātor
- adhortātus
- adhortor
- >>
- addubit|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Jokantas 1936
ad-dubito 1 turėti kiek abejojimo, linkti prie abejojimo, abejoti in aliqua re arba su sekančiu quid, num, an, utrum ... an; trans. aliquem, aliquid; addubitata res abejotina padėtis.
- Kuzavinis 2007
- addubit|o, āre, āvī, ātum [ad + dubito] 1. vi suabejóti, im̃ti abejóti (dē arba in aliquā rē C etc.);2. vt nepasitikė́ti, įtar̃ti (aliquid N)
- addubit|o, āre, āvī, ātum [ad + dubito]