- adumbrātus
- adumbro
- aduncitās
- aduncus
- adūno
- adurgeo
- adūro
- adūsque 1
- adūsque 2
- adussī
- adustio
- adustus
- advectīcius
- advectio
- advecto
- advector
- advectus 1
- advectus 2
- adveho
- advēlo
- advena 1
- advena 2
- advenio
- adventīcius
- advento
- adventor
- adventōrius
- adventus
- adverbero
- adverbiālis
- adverbiāliter
- adverbium
- adverro
- adversāria 1
- adversāria 2
- adversārietās
- adversārius 1
- adversārius 2
- adversātio
- adversātīvus
- adversātor
- adversātrīx
- adversē
- adversim
- adversio
- adversitās
- adversitor
- adverso
- adversor
- adversum 1
- << >>
- advent|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Sirvydas 1642
-
przyieźdźam do kąd, Aduento, aduehor, Adwaźioiu.
-
- Jokantas 1936
- advento, —,— 1 [frequent. iš advenio] artėti, slinkti artyn, artintis Italiam, Romam S; adventat senectus, mors, dies comitiorum S; adventante urbi clade L.
- Kuzavinis 2007
- advent|o, āre, āvī, ātum vi [int. iš advenio] greĩtai artė́ti, sliñkti artỹn, ar̃tintis (ad Italiam C; Rōmam S); tempus ~at C tuõj bùs mẽtas