Lotyniškas antraštinis žodis
Tekstas žodyno straipsniuose
  • affer|o, re; attulī, allātum
  • Veiksmažodis, netaisyklinga asmenuotė (kaip fero). Skiemenys: LBA (3)
  • Susiję: allātus; attulī
  • Sirvydas 1642
    • Báwię kogo długo. Divtiùs aliquem moror, teneo, tardo, retardo, detineo, demoror, occupo, moram obijcio, facio, aſſero, infero, interpono alicui. Trukinu, trukdźiu kitu, patrnkinimu [patrukinimu] kam darau, gayśinu, gayśćiu kam áźuduomi, áźuturiu iłgay, karśinu.
    • Owiecaiący, Illuminandi vim vim habens, lucem afferens, Apſwiećius.
    • Boleſny, bol czyniący. Dolorem afferens. Sopuli darus.
    • Fráſuię kogo, troſkam. Solicito aliquem, curam alicui affero, ſolicitudine afficio. Aźuduomi kã śieławártu, karśinu.
    • Hidzę co komu, Faſtidium alicui affero, moueo, creo, gigno, in faſtidium aliquid adduco, tædium alicuius rei facio. Piktdźiu kam ku, pikinu, darau ſupitky [ſupikty], ſupiki pakrutinu.
    • Nábawiam kogo czego, złego, dobrego, etc. Pario, concio, cõcilio, conflo, affero, apporto, alicui bonum, malum &c. Padarau kam ku giero, pikto.
    • Ochromić kogo, Suffringere alicui talos, claudicationem afferre. Aprayśinu ku.
    • Pomnaźam czego komu, Augeo aliquem diuitijs, incrementum alicui adfero. padawginu ku.
    • przynoſzę co, Affero, apporto. Atneſzu.
    • przykrzę ſię komu, Stomachum alicui facio, moleſtiam alicui pario, affero, Nuboſtu.
    • przymnaźam czego, Augeo, adaugeo, affero, do incrementum. pragayſinu.
    • vſpić kogo, Sopire, affere ſomnum. Aźumigdit.
    • zápowietrzam kogo, Affero peſtilentiam, facio peſtilentiam, aźukrećiu maru.
    • zátracam kogo, Perdo, affero interitum. aźuźudźiu.
    • Z vboźyć kogo. Depauperare, redigere ad inopiã, afferre egeſtatem, Sugayśint ku.
  • Daukantas 1838
    • Affero, affers, attuli, allatum, affer[r]e. atneszù, atgabinu.
  • Jokantas 1936
    • af-fero, attulī, allātum, afferre
      1) atnešti, atgabenti, pristatyti, priduoti lapidem ad introitum aedis; pugionem ab aliquo; mortuos ex acie Romam; attuleras domo scelus; aliquid ad amicitiam įnešti ką į draugiškumo ryšius; alicui auxilium padėti; spem duoti vilties; mortem nugalabinti; manus alicui užmušti ką; manus templo plėšti šventovę; vim alicui pavartoti jėgą prieš ką; a. vim et manus eiti prie smurto; *se afferre vykti kur nors; *afferimur hanc urbem artinamės prie šio miesto; adferuntur ex Asia cotidie litterae ateina.
      2) trop.
      a) pranešti, pasakoti nuntium, famam L; terrores (žinias apie baisybes) ad aliquem; suspicio allata est; su acc. c. inf.: rumores afferuntur Belgas coniurare; Saguntum oppugnari allatum est L;
      b) nurodyti causam, versum; rationes, cur hoc ita sit; a. aetatem pasiteisinimui nurodyti amžių; nihil afferunt qui negant nieko nepasako.
      c) padėti, prisidėti a. aliquid ad communem utilitatem; multum ad bene vivendum; nihil affert ad aliquid nieko neduoda naudos, nieko nepadeda; multum affere būti labai naudingam.
      d) pridėti multa addere atque affere de suo; hunc animum ad tribunatum; sellam curulem in praefecturam.
      e) suteikti, padaryti, iššaukti quid oves aliud afferunt, nisi ut homines vestiantur; detrimentum, dolorem, voluptatem, salutem, spem, *gloriam.
  • Kuzavinis 2007
    • affer|o, re; attulī, allātum vt [ad + fero]
      1. atnèšti, atgabénti, pristatýti (litterās ad aliquem C);
      2. prk.
      1) pranèšti, dúoti žìnią, (pa)pãsakoti; Saguntum oppugnārī allātum est L atė̃jo žinià, kàd Sagùntas púolamas;
      2) nuródyti (causam C); pateĩkti, dúoti (exemplum PM);
      3) padė́ti, prisidė́ti, bū́ti naudìngam; ~re aliquid ad commūnem ūtilitātem C padė́ti kuõ bendrám lãbui;
      4) pridė́ti, pridùrti; multa addere atque ~re dē suō C daũg ką̃ pridė́ti beĩ pridùrti nuõ savę̃s;
      5) suteĩkti, padarýti, sukélti, sužãdinti; alicuī auxilium ~re Lcn suteĩkti kám pagálbą; alicuī laetitiam (gaudium) ~re C suteĩkti kám džiaũgsmo, nudžiùginti ką̃; ~re mortem Pl nugalãbyti; dētrīmentum ~re Cs padarýti núostolio; ~re spem C sužãdinti vìltį