- Amerīnī
- Amerīnus
- Ameriola
- ames
- Amēstratīnī
- Amēstratīnus
- Amēstratus
- amethystinus
- amethystus
- āmfrāctus
- amiantus
- amīca
- amīcālis
- amīcē
- amicīmen
- amicio
- amīciter
- amīcitia
- amīcitiēs
- amīco
- amictōrium
- amictus 1
- amictus 2
- amicuī
- amīcula
- amiculum
- amīculus
- amīcus 1
- amīcus 2
- āmigro
- Aminaea
- Aminaeus
- Amīsēnī
- āmīsī
- Amīsia
- amissa
- āmissibilis
- āmissio
- āmissus 1
- āmissus 2
- Amīsum
- Amīsus
- amita
- Amiternīnī
- Amiternīnus
- Amiternum
- Amiternus
- amitīnae
- amitīnī
- amitīnus
- āmitto
- amīxī
- amment-
- Ammiānus Mārcellīnus
- Ammōn
- Ammonītae
- amnēstia
- amnicola
- amniculus
- amnicus
- amnigena
- amnis
- amo
- āmodo
- amoebaeus
- amoena
- amoenē
- amoenitās
- amoeniter
- amoeno
- amoenus
- amol-
- āmōlior
- āmōlītio
- amōmum
- Amōn
- Amor
- amor
- amōrābundus
- Amorgus
- amōrificus
- āmōtio
- āmoveo
- amphēmerinus
- amphi-
- Amphiarāus
- Amphiarēiadēs
- Amphiarēus
- amphibion
- amphibolia
- amphibolicē
- amphibolus
- amphibrachys
- Amphictyōn
- Amphictyones
- Amphilochī
- Amphilochia
- Amphilochus
- amphimacrus
- Amphīōn
- Amphīonius
- >>
- Jokantas 1936
ā-mitto, mīsī, missum 3
a) išsiųsti, atleisti, paleisti, išleisti filium a se; Licinium de manibus amiserunt; stulte feci, qui hunc (servum) amisi P; trop. occasionem praleisti; tempus gaišti; fidem sulaužyti žodį N; sacramento amisso atleidus nuo priesaikos.b) pamesti, netekti, prarasti pecuniam, oppidum, vitam; classes amissae et perditae; praedam ex oculis manibusque L; pariter cum vita sensus amittitur; yp. netekti dėl mirties: filium, uxorem a.; subst. amissa, ōrum n kas pamesta, ko netekta.
- Kuzavinis 2007
- āmitt|o, ere; mīsī, missum vt [1. ā + mitto] 1. paléisti, išléisti, dúoti láisvę (servum Pl);2. prk. palìkti, apléisti, mèsti (domum Pl); atsikratýti, atsižadė́ti; ~ere fidem N (su)láužyti dúotą žõdį; ~ere mātrimōnium T atsisakýti sántuokos;3. prk. praléisti, pražiopsóti (occāsiōnem Te);4. pamèsti (ānulum Te); netèkti (fīlium C; oculōs Cs); praràsti; ◊ ~it proprium, quī aliēnum appetit Ph kàs svẽtimo trókšta, tàs prarañda ir̃ sàvo
- āmitt|o, ere; mīsī, missum vt [1. ā + mitto]