- Anacreōn
- Anactes
- Anactorium
- anadēma
- anaglypha
- anaglypta
- Anāgnia
- Anāgnīnī
- Anāgnīnus
- anagnōstēs
- analecta 1
- analecta 2
- analogia
- anamnēsis
- anapaesticus
- anapaestum
- anapaestus 1
- anapaestus 2
- Anaphē
- anaphora
- Anāpis
- Anāpus
- Anartēs
- Anās
- anas
- anastrophē
- anatārius
- anathema
- anathematizo
- anathȳmiāsis
- anaticula
- anatīna
- anatīnus
- anatocismus
- anatomia
- anatomicē
- anatomicī
- anatomicus 1
- anatomicus 2
- anatonus
- Anaxagorās
- Anaxagorēus
- Anaxarchus
- Anaximander
- Anaximenēs
- anceps
- Anchīsēs
- Anchīsēus
- Anchīsiadēs
- ancīle
- ancilla
- ancillāriolus
- ancillāris
- ancillor
- ancillula
- ancīsus
- Ancōn
- ancōn
- Ancōna
- Ancōnītānus
- ancora
- ancorāle
- ancorālis
- ancorārius
- ancorātus
- ānctus
- ancus
- Ancus
- Ancȳra
- Ancȳrānus
- andabata
- Andania
- Andecāvī
- Andes 1
- Andēs 2
- Andī
- Andraemōn
- Andria
- Andrius
- Androgeōn
- Androgeōnēus
- Androgeōs
- Androgeus
- androgynē
- androgynus
- Andromacha
- Andromeda
- andrōn
- Andronīcus
- Andrus
- ānellus
- anemōnē
- Anemūriēnsis
- Anemūrium
- aneo
- anēthinus
- anēthum
- ānfrāctuōsus
- ānfrāctus 1
- ānfrāctus 2
- angaria
- >>
- ancill|a, ae f
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Dźiewká. Ancilla. Merga. - Fraucmer, perſony. Grex ancillarum. Paſakieiu pułkas.
-
- Jokantas 1936
- ancilla, ae f merga, tarnaitė, vergė; adj. mulier a. S.
- Kuzavinis 2007
- ancill|a, ae f tarnáitė, vérgė Pl