- Anāpis
- Anāpus
- Anartēs
- Anās
- anas
- anastrophē
- anatārius
- anathema
- anathematizo
- anathȳmiāsis
- anaticula
- anatīna
- anatīnus
- anatocismus
- anatomia
- anatomicē
- anatomicī
- anatomicus 1
- anatomicus 2
- anatonus
- Anaxagorās
- Anaxagorēus
- Anaxarchus
- Anaximander
- Anaximenēs
- anceps
- Anchīsēs
- Anchīsēus
- Anchīsiadēs
- ancīle
- ancilla
- ancillāriolus
- ancillāris
- ancillor
- ancillula
- ancīsus
- Ancōn
- ancōn
- Ancōna
- Ancōnītānus
- ancora
- ancorāle
- ancorālis
- ancorārius
- ancorātus
- ānctus
- ancus
- Ancus
- Ancȳra
- Ancȳrānus
- andabata
- Andania
- Andecāvī
- Andes 1
- Andēs 2
- Andī
- Andraemōn
- Andria
- Andrius
- Androgeōn
- Androgeōnēus
- Androgeōs
- Androgeus
- androgynē
- androgynus
- Andromacha
- Andromeda
- andrōn
- Andronīcus
- Andrus
- ānellus
- anemōnē
- Anemūriēnsis
- Anemūrium
- aneo
- anēthinus
- anēthum
- ānfrāctuōsus
- ānfrāctus 1
- ānfrāctus 2
- angaria
- angario
- angarius
- angelica
- angelicē
- angelicus
- angellus
- angelus
- Angerōna
- angina
- angiportum
- angiportus
- Angitia
- Anglicānus
- Angliī
- ango
- angor
- Angrivariī
- angueus
- anguicomus
- anguiculus
- >>
- andabat|a, ae m
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBBB (4)
- Jokantas 1936
andabata, ae m [keltiškas žodis] gladiatorius, kurs kaudavosi užrištomis akimis, t. y. su šalmu be plyšių, aklas kovotojas.
- Kuzavinis 2007
- andabat|a, ae m [kelt.] 1. andabãtas (gladiatorius, kuris publikos pramogai kovodavo užsidėjęs akliną šalmą, be plyšių akims) C, Vr;2. prk. ãklas kovótojas Hi
- andabat|a, ae m [kelt.]