- annōnārius 2
- annōno
- annōnor
- annōsitās
- annōsus
- annotātio
- annotātiuncula
- annotātor
- annotātus
- annōtinus
- annoto
- annua
- annuālis
- annuātim
- annūbilo
- annul-
- annūllo
- annumerātio
- annumero
- annūntiātio
- annūntiātor
- annūntiātrīx
- annūntio
- annūntius
- annuo
- annus
- annūto
- annuum
- annuus
- anōdynon
- anōmalia
- anōmalus
- anonymus
- anquīro
- anquīsītio
- ānsa
- ānsātus
- ānser
- Anser
- ānserārius
- ānserculus
- ānserīna
- ānserīnus
- ānsula
- antae
- Antaeus
- antagōnista
- Antandrius
- Antandrus
- antarcticus
- << >>
- annu|o, ere; nuī, nūtum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Jokantas 1936
ad-nuo, nuī 3 [iš nevart. nuo]
a) linkterti galva neque illa ulli homini annuat P.b) pritarti, sutikti hoc mihi significasse et adnuisse visus est.c) pažadėti alicui aliquid; adnuit se venturum esse; *adnuit oranti Neptunus; *caeli quibus adnuis arcem.d) galvos linkterėjimu ką nurodyti quos iste adnuerat.an-nuo žiūr. adnuo.
- Kuzavinis 2007
- annu|o, ere; nuī, nūtum vt [ad + *nuo] 1. lìnktelėti gálva V;2. pritar̃ti, sutìkti; amīcitiam sē Rōmānōrum accipere ~it L jìs sutìko sudarýti draugỹstės sùtartį sù romė́nais;3. pažadė́ti (alicuī aliquid V);4. galvõs lìnktelėjimu nuródyti (aliquem, aliquid C)
- annu|o, ere; nuī, nūtum vt [ad + *nuo]