- appressī
- appressus
- appretio
- apprīmē
- apprimo
- apprīmus
- approbābilis
- approbāmentum
- approbātio
- approbātīvus
- approbātor
- approbē
- approbo
- approbus
- apprōmissor
- apprōmitto
- apprōno
- appropero
- appropinquātio
- appropinquo
- appropio
- appropriātio
- approprio
- approximo
- appūgno
- Appul-
- appulī
- appulsus 1
- appulsus 2
- appungo
- apra
- aprārius
- aprīcātio
- aprīcitās
- aprīco
- aprīcor
- aprīcum
- aprīcus
- Aprīlis 1
- Aprīlis 2
- aprīnus
- Aprōniānus
- Aprōnius
- aprūco
- aprūgna
- aprūgnus
- aps
- apsis
- apsque
- Apsus
- aptē
- aptitūdo
- apto
- aptus
- apua
- apud
- Āpulējānus
- Āpulējus
- Āpulī
- Āpūlia
- Āpūlicus
- Āpulus
- apūs
- aput
- apyron
- apyrōtus
- aqua
- aquaeductio
- aquaeductus
- aquaehaustus
- aquagium
- aquāliculus
- aquālis 1
- aquālis 2
- aquārium
- Aquārius
- aquārius 1
- aquārius 2
- aquāticus
- aquātilia
- aquātilis
- aquātio
- aquātor
- aquātus
- aquifolia
- aquifolius
- aquifuga
- aquigenus
- aquila
- Aquila
- aquilegia
- aquilegus
- Aquilēja
- Aquilējēnsēs
- Aquilējēnsis
- aquilentus
- aquilex
- Aquīliānus
- aquilifer
- aquilīnus
- Aquīlius
- >>
- apt|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LL (2)
- Jokantas 1936
aptus 3 (adv. -ē) [ptc. iš nevart. apio „rišti“]
1) ptc.a) pritaikintas, priderintas, tinkąs calcei apti ad pedem; castra ad bellum.b) prikabintas, pririštas, kabąs ex re arba re; gladius e lacunari setā eqinā aptus (kabąs); vita apta fortuna.c) trop. priklausomas, pareinąs nuo ko totus aptus ex sese visiškai nepriklausomas; rerum causae aliae ex aliis aptae; ius ex verbis aptum; officium ex honesto aptum.d) surištas, sujungtas, susijęs omnia inter se conexa et apta; apta inter se dicere; apta dissolvere.e) sutvarkytas, pritaisytas, priruoštas provincia, naves, arma; aptae quinqueremes L; exercitus pasiruošusi į mūšį; *caelum stellis ardentibus (abl.) nusagstytas; oratio gerai išbaigta.2) adj. su comp. ir sup. tinkamas, geras, deramas pallium aptum ad omne tempus anni; tempus, oratio; terra ad bellum renovandum; milites ad huius generis hostem; nulla videbatur aptior persona, quae de illa aetate loqueretur; arma adulescenti apta arba illi aetati aptiora; lar užtenkamas turtas; apte dicere; pileum capiti apte reponere.
- Kuzavinis 2007
- apt|ē adv. [aptus] (comp. ~ius PM, sup. ~issimē C) 1. tiñkamai, deramaĩ, patõgiai, kaĩp tìk; ad pedem ~ē convenīre C bū́ti kaĩp tìk, tìkti (apie avalynę);2. vỹkusiai, taĩkliai (facere, loquī C)
- apt|ē adv. [aptus] (comp. ~ius PM, sup. ~issimē C)