- Armeniacus
- Armeniī
- armenium
- Armenius
- armentālis
- armentārius 1
- armentārius 2
- armentōsus
- armentum
- Armenus
- armifactor
- armifactūra
- armifer
- armiger 1
- armiger 2
- armigera
- armilla
- armillātus
- Armilūstrium
- Armilūstrum
- Arminius
- armipotēns
- armipotentia
- armisonus
- armo
- armoracia
- Armoric-
- armus
- Arna
- arnacis
- Arnē
- Arniēnsis
- Arnobius
- Arnus
- aro
- arōma
- arōmatārius 1
- arōmatārius 2
- arōmaticus
- arōmatizo
- arōmatopōla
- arōmatopōlīum
- Arpī
- Arpīnās
- Arpīnātēs
- Arpīnī
- Arpīnum
- Arpīnus
- arqu-
- arquātus 1
- << >>
- arm|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LA (2)
- Susiję: armātus 1
- Jokantas 1936
armo 1 [arma]
a) aprūpinti prietaisais, padargais naves arba classem paruošti plaukti.b) paruošti į kovą, prirengti į karą milites armandos curare; muros propugnaculis L; urbem muris.c) apginkluoti milites armis arba gladiis; *spoliis se quisque recentibus armat; sugittas veneno užnuodyti; servum in arba contra dominum; Hannibal regem armavit adversus Romanos N sukurstė į karą; Asiam ad bellum; *equum bello.d) trop. apginkluoti, apšarvuoti, aprūpinti cogitavit, quibus rebus accusatorem armaret; se contra vim legibus esse armatum; aliquem ad omnia; *aliquem in fata parentis; se eloquentiā; *Archilochum rabies armavit iambo davė kaipo ginklą.
- Kuzavinis 2007
- arm|o, āre, āvī, ātum vt [arma] 1. (ap)ginklúoti (mīlitēs Cs);2. (pa)reñgti (nāvēs C); aprū́pinti (prietaisais, padargais) V;3. (su)tvìrtinti (mūrōs L; urbem mūrīs C);4. pripìldyti (calamōs venēnō V); užnuõdyti (sagittās Ju);5. prk.1) pareñgti (arte T); sē ~āre C pasireñgti;2) panaudóti, naudótis (imprūdentiā alicūjus N)
- arm|o, āre, āvī, ātum vt [arma]