- benefactor
- benefactum
- benefactus
- benefēcī
- beneficē
- beneficentia
- beneficiārius 1
- beneficiārius 2
- beneficiōsus
- beneficium
- beneficus
- benemōrius
- beneolentia
- beneplaceo
- beneplacitum
- beneplacitus
- benesuādus
- benevenio
- Beneventānus
- Beneventum
- benevolē
- benevolēns 1
- benevolēns 2
- benevolentia
- benevolus
- Benjamīnus
- benif-
- benīgnē
- benīgnitās
- benīgniter
- benīgnus
- beniv-
- beo
- Berecyntes
- Berecyntius
- Berenīcē
- Berenīcēus
- Bergomātēs
- Bergomum
- Beroē
- Beroea
- Beroeaeus
- Berolīnum
- Bērōnes
- berula
- bēryllus
- Bērȳtus
- bēs
- bessālis
- Bessī
- << >>
- benevol|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: BBBB (4)
- Sirvydas 1642
-
Chętny. Lubens, libens, Studioſus, beneuolus. Gieranoris. - Láſkaw. Propitius, beneuolus Małonus.
- przyiazny, przyiáćielſki, Amicus, beneuolus, prieteliſzkas.
- Vprzeymy, Intimus, beneuolus. Giaranoris.
-
- Jokantas 1936
- benevolus (benivolus) 3 (adv. -ē) su comp. -entior ir superl. -entissimus [bene — volo] palankus, meilingas, maloningas animus; alicui, erga aliquem P.
- Kuzavinis 2007
- benevol|us, a, um adj. [bene + 2. volo] (comp. ~entior C, sup. ~entissimus C) geranõris; palankùs, malonìngas, meilìngas (alicuī C; ergā aliquem Pl)