- bitūmen
- bitūminātus
- bitūmineus
- bitūmino
- bitūminōsus
- Biturīgēs
- Biturīgiacus
- bivertex
- bivium
- bivius
- blactero
- Blaesus
- blaesus 1
- blaesus 2
- Blanda
- blandē
- blandicellus
- blandiculē
- blandidicus
- blandiloquēns
- blandiloquentia
- blandiloquentulus
- blandiloquus
- blandīmentum
- blandior
- blanditer
- blanditia
- blandītus 1
- blandītus 2
- blandulus
- blandum
- blandus
- blasphēmābilis
- blasphēmātio
- blasphēmātor
- blasphēmātrīx
- blasphēmia
- blasphēmo
- blasphēmus
- blaterātio
- blatero 1
- blatero 2
- blatio
- blatta 1
- blatta 2
- blattārius
- blatteus
- blattiārius
- blattīnus
- Blaudēnus
- << >>
- bland|ior, īrī, ītus sum
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: LBB (3)
- Susiję: blandītus 1
- Jokantas 1936
blandior, ītus sum 4 [blandus]
a) gerintis, meilintis, pataikauti, teiktis †in blandiendo lenis et summissa vox Hannibal patri pueriliter blandiens, ut duceretur in Hispaniam L.b) trop. traukti, vilioti, masinti voluptas sensibus blanditur; †fortuna blanditur coeptis rodo palankumą; †pomi suavitas blanditur.
- Kuzavinis 2007
- bland|ior, īrī, ītus sum dep. [blandus] 1. gẽrintis, méilintis; meilikáuti, pataikáuti (alicuī L); ~īrī sibi Se apgaudinė́ti savè;2. prk. vilióti, mãsinti, tráukti (votīs suīs O); ~iēbātur coeptīs fortūna T láimė šypsójosi (ródė palankùmą)
- bland|ior, īrī, ītus sum dep. [blandus]