- cōnexus 1
- cōnexus 2
- cōnfābulātio
- cōnfābulor
- cōnfarreātio
- cōnfarreo
- cōnfātālis
- cōnfēcī
- cōnfectio
- cōnfector
- cōnfectrīx
- cōnfectūra
- cōnfectus
- cōnferbuī
- cōnfercio
- cōnfero
- cōnfersī
- cōnfertim
- cōnfertus
- cōnfervefacio
- cōnferveo
- cōnfervēsco
- cōnfessio
- cōnfessor
- cōnfessus
- cōnfestim
- cōnfībula
- cōnficiēns
- cōnficio
- cōnfictio
- cōnfictus
- cōnfīdēns
- cōnfīdenter
- cōnfīdentia
- cōnfīdentiloquus
- cōnfīdo
- cōnfīgo
- cōnfigūrātio
- cōnfigūro
- cōnfindo
- cōnfīne
- cōnfingo
- cōnfīnis 1
- cōnfīnis 2
- cōnfīnium
- cōnfīnxī
- cōnfīo
- cōnfīrmātē
- cōnfīrmātio
- cōnfīrmātīvē
- << >>
- cōnfess|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLB (3)
- Susiję: cōnfiteor
- Daukantas 1838
Confessus nu confiteor.
- Jokantas 1936
cōn-fiteor, fessus sum 2 [fateor]
a) prisipažinti, prisižinti habes confitentem reum; peccatum suum, de maleficio; se hostem confessus est; causam Caesaris meliorem pripažinti.b) parodyti, duoti suprasti, apreikšti *iram vultibus; *confessa deam apsireiškė kaipo deivė;ptc. perf. confessus 3a) act. prisipažinęs *confessae manus pripažinę save nugaletais; de confessis civibus supplicium šumere S.b) pass. visų pripažintas, neginčijamas, aiškus res; ex confesso neabejotinai.
- Kuzavinis 2007
- cōnfess|us, a, um 1. part. perf. iš cōnfiteor;2. adj. pripažìntas; negiñčijamas, akivaizdùs, áiškus; ex ~o Se bè ãbejo, neabejótinai; in ~um venīre PJ tàpti žìnomam
- cōnfess|us, a, um