- cocus
- Cōcȳtius
- Cōcȳtus
- cōda
- Codanus sinus
- Cōdēta
- cōdex
- cōdicārius
- cōdicillus
- Codrus
- coēgī
- coel-
- Coelē
- Coelēsyria
- coemētērium
- coëmo
- coēmptio
- coēmptiōnālis
- coēmptor
- coēmptus
- coen-
- coenobiarcha
- coenobium
- coëo
- coepī
- coepio
- coepto
- coeptum
- coeptus
- coërceo
- coërcitio
- coërcitor
- coërcitus
- coërcui
- coetus
- Coeus
- coëxercito
- coëxsisto
- cōgitābilis
- cōgitābundus
- cōgitāmen
- cōgitāmentum
- cōgitātē
- cōgitātim
- cōgitātio
- cōgitātō
- cōgitātum
- cōgitātus
- cōgito
- cōgnātio
- << >>
- coep|ī, isse, tum
- Veiksmažodis, netaisyklinga asmenuotė (tik perfekto kamienas), defektyvinis. Skiemenys: LL (2)
- Susiję: coepio
- Daukantas 1838
Coepi, isse, pradedù.
- Jokantas 1936
- coepī, coeptum, coepisse 3, perf. veiksmažodžiui incipio (senov. ir praes. coepio P, coepiat P, coepere P, coeperet T) aš pradėjau, aš ėmiau a) trans. Romanos coepturos bellum; id, quod coepi; bellum cum Antiocho coeptum L pradėtas; †horti a Lucullo coepti įveisti; su inf.: Ciceronas ir Cezaris aktyvinį inf. riša su coepi, pasyvinį su coeptus sum; coepi observare; notum esse coepit; sumptuosa fieri funera coeperunt; lapides iaci coepti sunt; ita cum Syphace Romanis amicitia coepta est; loqui est coeptum; subst. coeptum, ī n pradėtas arba sumanytas darbas, sumanymas, pasiryžimas *audacia coepta.b) intr. prasidėti ubi dies coepit S; seditiones coeperunt; equestris pugna coepit L.
- Kuzavinis 2007
- coep|ī, isse, tum (arch. praes. coep|io, ere Pl, Te) 1. vt pradė́ti, im̃ti; ~ī pràdedu, pradė́jau; dīcere ~it C jìs pràdeda (pradė́jo) kalbė́ti;2. vi prasidė́ti; equestris pugna ~it L prasidė́jo raĩtelių mū̃šis; ubi diēs ~it S kaĩ tìk išaũšo dienà; ◊ dīmidium factī, quī ~it, habet H pradžià – pùsė dárbo
- coep|ī, isse, tum (arch. praes. coep|io, ere Pl, Te)