- coëmo
- coēmptio
- coēmptiōnālis
- coēmptor
- coēmptus
- coen-
- coenobiarcha
- coenobium
- coëo
- coepī
- coepio
- coepto
- coeptum
- coeptus
- coërceo
- coërcitio
- coërcitor
- coërcitus
- coërcui
- coetus
- Coeus
- coëxercito
- coëxsisto
- cōgitābilis
- cōgitābundus
- cōgitāmen
- cōgitāmentum
- cōgitātē
- cōgitātim
- cōgitātio
- cōgitātō
- cōgitātum
- cōgitātus
- cōgito
- cōgnātio
- cōgnātus 1
- cōgnātus 2
- cōgnitio
- cōgnitor
- cōgnitūra
- cōgnitus 1
- cōgnitus 2
- cōgnōbilis
- cōgnōmen
- cōgnōmentum
- cōgnōminis
- cōgnōmino
- cōgnōscēns
- cōgnōscibilis
- cōgnōsco
- << >>
- cōgitābund|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LBLLB (5)
- Sirvydas 1642
-
zámyśláiący ſię ábo co ſię zamyślił, Cogitabundus, defixus in cogitatione, Muſtingas.
-
- Kuzavinis 2007
- cōgitābund|us, a, um adj. [cōgito] mąslùs, susimą̃stęs AG