- concitātio
- concitātor
- concitātrīx
- concitātus 1
- concitātus 2
- concito
- concitor
- concitus
- concīvī
- conclāmātio
- conclāmito
- conclāmo
- conclāve
- conclāvium
- conclūdo
- conclūsē
- conclūsī
- conclūsio
- conclūsiuncula
- conclūsūra
- conclūsus
- concoctio
- concoctus
- concolor
- concoquo
- concordābilis
- concordātio
- concordia
- Concordia
- concorditer
- concordo
- concors
- concoxī
- concrasso
- concrēbrēsco
- concrēdo
- concremātio
- concrēmentum
- concremo
- concreo
- concrepo
- concrēscentia
- concrēsco
- concrētio
- concrētus 1
- concrētus 2
- concrēvī
- concrīminor
- concubīna
- concubīnātus
- << >>
- concoqu|o, ere; coxī, coctum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Susiję: concoctus; concoxī
- Kuzavinis 2007
- concoqu|o, ere; coxī, coctum vt [con + coquo] 1. draugè vìrti; (su)vìrinti Se, PM;2. (su)vìrškinti (cibum C);3. prk.1) (pa)kę̃sti, iškę̃sti (famem Pt; odia C);2) (ap)svarstýti (cōnsilia L)
- concoqu|o, ere; coxī, coctum vt [con + coquo]