- concito
- concitor
- concitus
- concīvī
- conclāmātio
- conclāmito
- conclāmo
- conclāve
- conclāvium
- conclūdo
- conclūsē
- conclūsī
- conclūsio
- conclūsiuncula
- conclūsūra
- conclūsus
- concoctio
- concoctus
- concolor
- concoquo
- concordābilis
- concordātio
- concordia
- Concordia
- concorditer
- concordo
- concors
- concoxī
- concrasso
- concrēbrēsco
- concrēdo
- concremātio
- concrēmentum
- concremo
- concreo
- concrepo
- concrēscentia
- concrēsco
- concrētio
- concrētus 1
- concrētus 2
- concrēvī
- concrīminor
- concubīna
- concubīnātus
- concubīnus
- concubitus
- concubium
- concubius
- concubo
- << >>
- concord|iter
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLBB (4)
- Sirvydas 1642
-
Zgodnie, Concorditer, coniunctis ſententijs, Suderunćiay.
-
- Jokantas 1936
- concorditer žiūr. concors.
- Kuzavinis 2007
- concord|iter adv. [concors] (comp. ~ius L, sup. ~issimē C) sutartinaĩ, vienìngai (vīvere cum aliquō C, Su)