- concitus
- concīvī
- conclāmātio
- conclāmito
- conclāmo
- conclāve
- conclāvium
- conclūdo
- conclūsē
- conclūsī
- conclūsio
- conclūsiuncula
- conclūsūra
- conclūsus
- concoctio
- concoctus
- concolor
- concoquo
- concordābilis
- concordātio
- concordia
- Concordia
- concorditer
- concordo
- concors
- concoxī
- concrasso
- concrēbrēsco
- concrēdo
- concremātio
- concrēmentum
- concremo
- concreo
- concrepo
- concrēscentia
- concrēsco
- concrētio
- concrētus 1
- concrētus 2
- concrēvī
- concrīminor
- concubīna
- concubīnātus
- concubīnus
- concubitus
- concubium
- concubius
- concubo
- concubuī
- concucurrī
- << >>
- concor|s, dis
- Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas), 1 galūnės. Skiemenys: LL (2)
- Sirvydas 1642
-
Zgodny, Concors, conſentiens, conſentaneus, Suderus.
-
- Jokantas 1936
- con-cors, cordis (adv. -corditer) su comp. ir sup. [cor]; cnf. discors sutinkąs, sutariąs, išvien einąs fratres concordissimi; †c. mihi coniunx; trop. *concordi sono; c. concentus.
- Kuzavinis 2007
- concor|s, dis adj. [con + cor] (comp. ~dior, sup. ~dissimus) sutiñkantis, sùtariantis, išvíen eĩnantis, vienìngas (cum aliquō L; alicuī Se); ~dī sonō O víenbalsiai, vienìngai