- cōnexuī
- cōnexum
- cōnexus 1
- cōnexus 2
- cōnfābulātio
- cōnfābulor
- cōnfarreātio
- cōnfarreo
- cōnfātālis
- cōnfēcī
- cōnfectio
- cōnfector
- cōnfectrīx
- cōnfectūra
- cōnfectus
- cōnferbuī
- cōnfercio
- cōnfero
- cōnfersī
- cōnfertim
- cōnfertus
- cōnfervefacio
- cōnferveo
- cōnfervēsco
- cōnfessio
- cōnfessor
- cōnfessus
- cōnfestim
- cōnfībula
- cōnficiēns
- cōnficio
- cōnfictio
- cōnfictus
- cōnfīdēns
- cōnfīdenter
- cōnfīdentia
- cōnfīdentiloquus
- cōnfīdo
- cōnfīgo
- cōnfigūrātio
- cōnfigūro
- cōnfindo
- cōnfīne
- cōnfingo
- cōnfīnis 1
- cōnfīnis 2
- cōnfīnium
- cōnfīnxī
- cōnfīo
- cōnfīrmātē
- << >>
- cōnfessi|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Kuzavinis 2007
- cōnfessi|o, ōnis f [cōnfiteor] 1. prisipažinìmas; pripažinìmas (errātī C); aliquem ad ~em compellere Su priver̃sti ką̃ prisipažìnti; ea erat ~o caput rērum Rōmam esse L taĩ bùvo Ròmos viršenýbės pripažinìmas kitų̃ valstýbių ãtžvilgiu;2. vėl. išpažinìmas; ~o fideī Eccl tikė́jimo išpažinìmas; išpažintìs
- cōnfessi|o, ōnis f [cōnfiteor]