- cōnsectātor
- cōnsectātrīx
- cōnsectio
- cōnsector
- cōnsectus
- cōnsecuī
- cōnsecūtio
- cōnsecūtus
- cōnsecuus
- cōnsedeo
- cōnsēdī
- cōnsēdo
- cōnsēminālis
- cōnsēmineus
- cōnsēminus
- cōnsenēsco
- cōnsēnsī
- cōnsēnsio
- cōnsēnsus 1
- cōnsēnsus 2
- cōnsentāneus
- Cōnsentia
- cōnsentiēns
- Cōnsentīnī
- cōnsentio
- cōnsenuī
- cōnsēp-
- cōnsequēns 1
- cōnsequēns 2
- cōnsequenter
- cōnsequentia
- cōnsequius
- cōnsequor
- cōnsequūt-
- cōnsero 1
- cōnsero 2
- cōnsertē
- cōnsertor
- cōnsertus
- cōnseruī
- cōnserva
- cōnservātio
- cōnservātīvus
- cōnservātor
- cōnservātrīx
- cōnservitium
- cōnservo
- cōnservus
- cōnsessio
- cōnsessor
- << >>
- cōnsent|io, īre; sēnsī, sēnsum
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Susiję: cōnsēnsī; cōnsēnsus 1; cōnsentiēns
- Jokantas 1936
cōn-sentio, sēnsī, sēnsum 4
a) būti vienos nuomonės, sutikti, sutarti, vienaip nusistatyti cum aliquo; sibi ipse consentit pasilieka sau ištikimas; id, idem L, bellum L; aliqua re; de amicitiae utilitate; in qua causa omnes consentiunt; in aliquid; ad rem publicam conservandam; *studiis pamėgti; su acc. c. inf.; su inf.; su ut L; †de prioribus consentitur sutinkama; subst. cōnsentiēns, entis vienodo nusistatymo.b) bloga prasme: susimokyti, padaryti suokalbį cum Belgis; †in Philippi necem; ad prodendam Hannibali urbem L; su ut, su inf.c) trop. apie daiktus: tikti, atatikti vultus cum oratione consentit; su dat. principiis consentiunt exitūs; inter se omnes partes consentiunt.
- Kuzavinis 2007
- cōnsent|io, īre; sēnsī, sēnsum [con + sentio] 1. bū́ti vienõs núomonės, sutìkti, sutar̃ti (cum aliquō dē rē aliquā C); pritar̃ti (alicuī Q); rē ~īre C ìš esmė̃s sutìkti;2. susimókyti, reñgti są́mokslą (cum Belgīs Cs);3. atitìkti; tìkti, derė́ti; rērum ~iēns cognātio C harmonìnga daiktų̃ vienýbė
- cōnsent|io, īre; sēnsī, sēnsum [con + sentio]