- cūnctātor
- cūnctātus
- cūncto
- cūnctor
- cūnctus
- cuneātim
- cuneātio
- cuneātus
- cuneo
- cuneolus
- cuneus
- cunīculārius
- cunīculātim
- cunīculus 1
- cunīculus 2
- cunīla
- Cūnīna
- cunnus
- cunque
- cūpa 1
- cūpa 2
- cūpārius
- cupēdia
- cūpella
- cupidē
- Cupīdineus
- cupiditās
- cupīdo
- Cupīdo
- cupidus
- cupiēns
- cupienter
- cupio
- cupītor
- cupītum
- cuppa
- cuppēdia 1
- cuppēdia 2
- cuppēs
- cupressētum
- cupresseus
- cupressifer
- cupressinus
- cupressus
- cupreus
- cuprum
- cūpula 1
- cūpula 2
- cūr
- cūra
- << >>
- cupid|ē
- Prieveiksmis. Skiemenys: BBL (3)
- Jokantas 1936
cupidus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [cupio]
a) godus, uolus, aistringas, karštai trokštąs, smalsus imperii, gloriae, pecuniae, rerum novarum, bellandi, te videndi; in perspicienda cognoscendaque rerum naturā; homo non c. neque appetens.b) įsimylėjęs maritus.c) palankus, atsidavęs optimi cuiusque; cupidissimus nostri.d) šališkas iudex iratus et c.; testis.
- Kuzavinis 2007
- cupid|ē adv. [cupidus] (comp. ~ius C, sup. ~issimē C) 1. gõdžiai Cs; karštaĩ, aistrìngai (amāre aliquem Pl);2. šãliškai (condemnāre aliquem Su)
- cupid|ē adv. [cupidus] (comp. ~ius C, sup. ~issimē C)