- dēscendo
- dēscēnsio
- dēscēnsus 1
- dēscēnsus 2
- dēscīsco
- dēscobīno
- dēscrībo
- dēscrīptē
- dēscrīptio
- dēscrīptiōnālis
- dēscrīptiuncula
- dēscrīptīvus
- dēscrīptor
- dēscrīptus
- dēscrobo
- dēsculpo
- dēseco
- dēsecro
- dēsectio
- dēsectus
- dēsecuī
- dēsēdī
- dēsenēsco
- dēsero 1
- dēsero 2
- dēserpo
- dēserta
- dēsertio
- dēsertitūdo
- dēsertor
- dēsertrīx
- dēsertum
- dēsertus
- dēservio
- dēservītio
- dēses 1
- dēses 2
- dēsessus
- dēsiccātio
- dēsiccātīvus
- dēsicco
- dēsideo
- dēsīderābilis
- dēsīderātio
- dēsīderātīvus
- dēsīderium
- dēsīdero
- dēsidia 1
- dēsīdia 2
- dēsidiābulum
- << >>
- 2. dēser|o, ere, uī, tum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Susiję: dēsertus
- Sirvydas 1642
-
Głupieię. Amens fio, fatuor, deſipio, à mente deſeror. Padukſtu, paſwaygſtu.
-
Odbiegam kogo w potrzebie, Deſero, deſtituo, derelinquo aliquem. Pametu, apłeydźiu.
-
Odſtępuię, Abſcedo, digredior, deſero officium, deſciſco à vero. Atſtoiu.
-
Wyſtáię ze ſzkoły, Valedico ſcholis, deſero ſcholas. Paliekmi ſzkału.
-
zaniechawam czego, Superſedeo, deſero intermitto, Pametu.
-
zániedbawam czego, Deſero, negligo, Apłeydźiu.
-
- Jokantas 1936
dē-sero, seruī, sertum 3
a) apleisti, pamesti, atstoti, pasitraukti amicum, ducem; turres, collem; cunctis oppidis castellisque desertis; signa et castra; qui deseruerant, capitis damnantur dezertieriai.b) trop. apleisti, užmesti, nepadaryti, neatlikti officium; ius suum atsisakyti; cultum deorum; rem publicam neatlikti savo pareigų valstybei; a mente deseri netekti galvos; promissa; genua cursorem deserunt P.
- Kuzavinis 2007
- 2. dēser|o, ere, uī, tum vt [dē + 2. sero] 1. apléisti, palìkti, (pa)mèsti (aliquem C);2. pabė́gti, dezertyrúoti (castra L; exercitum Cs);3. prk.1) neatlìkti, neįvýkdyti (officium C); neištesė́ti (prōmissa C); ~ere rem pūblicam S neatlìkti (sàvo) pareigų̃ valstýbei; ~ere spem alicūjus C apvìlti ką̃;2) atsisakýti (causam C; jūs suum C); išsižadė́ti (cultum deōrum L); genua cursōrem ~unt Pl kójos nebeklaũso bėgìko; ◊ ā mente ~ī C netèkti galvõs, pamèsti gálvą
- 2. dēser|o, ere, uī, tum vt [dē + 2. sero]