- dēstrictus
- dēstringo
- dēstrūctio
- dēstrūctīvus
- dēstrūctor
- dēstrūctus
- dēstruo
- dēsubitō
- dēsūbulo
- dēsūdāsco
- dēsūdātio
- dēsūdēsco
- dēsūdo
- dēsuēfacio
- dēsuēfīo
- dēsuēsco
- dēsuētūdo
- dēsuētus
- dēsuēvī
- dēsultor
- dēsultōrius
- dēsultūra
- dēsultus
- dēsuluī
- dēsum
- dēsūmo
- dēsuper
- dēsurgo
- dēsursum
- dētēctio
- dētēctor
- dētego
- dētendo
- dētentio
- dētentus 1
- dētentus 2
- dētergeo
- dētergo
- dēterior
- dēteriōro
- dēterius
- dēterminābilis
- dēterminātio
- dētermino
- dētero
- dēterreo
- dēterrimus
- dēterritus
- dēterruī
- dētersī
- << >>
- dē|sum, esse, fuī
- Veiksmažodis, netaisyklinga asmenuotė (kaip sum). Skiemenys: LB (2)
- Susiję: dēfore; dēfuī; dēfutūrus
- Jokantas 1936
dē-sum, fuī, futūrum, esse
a) nebūti čia, trūkti cum magnus numerus deesset; hoc unum illi, si opus erat, defuit; barbaris consilium non defuit; pecunia deesse coepit; convivio, bello nedalyvauti; prieš tai einant neiginiui, su quin; *su inf.b) nepadėti, vengti, pamesti, apleisti nos, nos consules desumus neatliekame savo pareigų; rei publicae, saluti communi; amicis consilio ac labore; cui bello propter libidines defuisti nedalyvavai L; tempori L, occasioni nesinaudoti, praleisti; sibi sau kenkti; duae res mihi defuerunt, quominus in foro dicerem; su inf. †nec deerat lacrimis misericordiam elicere jis viską darė, kad.
- Kuzavinis 2007
- dē|sum, esse, fuī vi [dē + sum] 1. nebū́ti, trū́kti; mihi ~sunt verba C mán trū́ksta žõdžių; pecūnia ~esse coepit L pradė́jo trū́kti pinigų̃; ◊ hoc ūnum dēfuit C tìk tõ betrū́ko;2. nebū́ti, nedalyváuti (convīviō C; bellō C);3. nepadė́ti, nepalaikýti (alicuī labōre, cōnsiliō C); ~esse sibi C sáu keñkti;4. nesirū́pinti, nepáisyti (salūtī commūnī Cs);5. véngti, neatlìkti (officiō C); nōs, cōnsulēs, ~sumus C mẽs, kònsulai, neatliẽkame (sàvo) pareigų̃;6. praléisti prógą (temporis Cs; temporī L); nepasinaudóti; ~esse occāsiōnī Cs nepasinaudóti próga
- dē|sum, esse, fuī vi [dē + sum]