- dētersio
- dētersus
- dētestābilis
- dētestātio
- dētestātus
- dētestor
- dētēxī
- dētexo
- dētineo
- dētondeo
- dētono
- dētōnsio
- dētōnso
- dētōnsus
- dētorno
- dētorqueo
- dētractātio
- dētractātor
- dētractio
- dētracto
- dētractor
- dētraho
- dētrectātio
- dētrectātor
- dētrecto
- dētrīmentōsus
- dētrīmentum
- dētrītus 1
- dētrītus 2
- dētrīvī
- dētrūdo
- dētruncātio
- dētrunco
- dētrūsī
- dētrūsio
- dētrūsus
- dētulī
- dētumēsco
- dētundo
- dēturbo
- dēturpo
- Deucaliōn
- Deucaliōnēus
- deūnx
- deūro
- deus
- deussī
- deustio
- deustus
- deūtor
- << >>
- dētrect|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: dētracto
- Jokantas 1936
dētracto žiūr. dētrecto.
dē-trecto 1 [iš dē ir tracto, intens. šalia dē-traho, kaip tracto šalia traho]
a) vengti, nenorėti, atsisakyti, nesutikti, atstumti nuo savęs, atmesti, nepripažinti militiam, pugnam L, certamen L, †principem.b) mažinti, žeminti autoritetą, nuopelnus ar reikšmę adversae res etiam bonos detrectant S; invidia virtutes detrectat L.
- Kuzavinis 2007
- dētrect|o, āre, āvī, ātum vt [int. iš dētraho] 1. véngti (mīlitiam Cs); atsisakýti (officia sua Q); atmèsti (jussa alicūjus T); nepripažìnti (prīncipem T);2. mãžinti, meñkinti (autoritetą, nuopelnus, reikšmę); žẽminti, niẽkinti (aliquem S)
- dētrect|o, āre, āvī, ātum vt [int. iš dētraho]