deceo

dec|eo, ēre, uī
Veiksmažodis, 2 asmenuotė. Skiemenys: BBA (3)
Susiję: decēns; decuī

Sirvydas 1642
- Nieprzyſtoi, Dedecet, non decet. Ne pridera.
- Przyſtoi co komu, Decet hoc illum, cõpetit hoc illi, cadit hoc in illum, &c. pridera.

Daukantas 1838
- —

Jokantas 1936
- deceo, decuī 2 (tik 3 asm. sing. ir pl.)
  a) puošti, dabinti, rėdyti, taisyti aliquem; *vos decet toga picta.
  
  b) trop. pritikti, derėti, būti padoriam illa ornamenta me decere non putabam; quid deceat in oratione; su dat. istuc facinus nostro generi non decet P; ut nobis decet T; ut pudicam decet P; ut oratorem decet; oratorem irasci minime decet; timere non decet.

Kuzavinis 2007
- dec|eo, ēre, uī
  1. tìkti, puõšti; tē toga picta ~et P táu tiñka puošnì togà;
  
  2. prk. pritìkti, derė́ti; istuc facinus eī nōn ~et Pl tóks póelgis jám nepritiñka; ◊ id facere laus est, quod ~et, nōn quod libet Sen garbìnga yrà darýti taĩ, kàs padorù, õ nè taĩ, kàs patiñka