- dētraho
- dētrectātio
- dētrectātor
- dētrecto
- dētrīmentōsus
- dētrīmentum
- dētrītus 1
- dētrītus 2
- dētrīvī
- dētrūdo
- dētruncātio
- dētrunco
- dētrūsī
- dētrūsio
- dētrūsus
- dētulī
- dētumēsco
- dētundo
- dēturbo
- dēturpo
- Deucaliōn
- Deucaliōnēus
- deūnx
- deūro
- deus
- deussī
- deustio
- deustus
- deūtor
- dēvāsto
- dēveho
- dēvello
- dēvēlo
- dēveneror
- dēvenio
- dēverbero
- dēverbium
- dēversor 1
- dēversor 2
- dēversōriolum
- dēversōrium
- dēversōrius
- dēversus
- dēvertī
- dēverticulum
- dēverto
- dēvertor
- dēvescor
- dēvestio
- dēvestīvus
- << >>
- de|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: BB (2)
- Susiję: diī 1; diibus; dīs 2
- Sirvydas 1642
-
Anyoł. Angelus, nuncius Dei. Anyełas.
-
Bezboźność. Impietas Deum non credens, aut non colens. Bediewiſte.
-
Bluźnię. Blaſphemo, impia in Deum verba iacio. Piktay prieſz Diewu kałbu.
-
Bluźniercá. Probroſus in Deum, blaſphemus.
Piktaźdźius[Piktaźodźius] prieſz Diewu, piktaźadźia, ſicut, Neźadźia. -
Bog. Deus. Diewas.
-
Boźe vchoway Auertat Deus. Diebeſaugay, Diebeganay.
-
Náboźeńſtwo, Pietas, deuotio, cultus in Deum, &c. Małdibe, Diewogarba garbinimas Diewo.
-
Nienaboźny. Irrelligioſus, parum addictus pietati, rarò precatur à Deo aliquid. Ne małdus Diewuy.
-
O by Boźe day. Vtinã id accidat, faciat Deus. Diewe duok tay.
-
Pomaga-Bog, Salue, ſaluus ſis, Deus te adiuuet. Padek Diewas.
-
poświącam co Bogu. Conſecro, do, deuoueo, dedico aliquid Deo, paſzwinćiu Diewuy.
-
Relija, chwalenia Bogá. Religio, cultus Dei. Tikieimas, garbinimas Diewo.
-
Roraty Mſza, Sacrum de exſpectatione Dei naſcentis, ſacrum Rorate, Raratay.
-
Wćielenie Boźe, Incarnatio Dei, Iſikuninimas
Diuwo[Diewo]. -
wniebo wzięćie pánny Máriey. Dies aſſumptæ in cœlum Dei genitrici ſacer. Dungun iemimas P. Marios.
-
Z. Præpoſitio æquiualẽs Ex: Cum: vt ex Cœlo, Z nieba. Iź dungaus. Cum Deo. Z Bogiem. Su Diewu. Sæpe ei additur litera e. vt Ex auro. Ze złota. Iź aukſo.
-
Zákonnicá, Virgo Deo dicata, v. Mniſzká.
-
zrządzony od Bogá, Diuinus, ordinatus à Deo. Paſkirtas nuog diewo.
-
- Jokantas 1936
deus, ī m, nom. pl. (deī) diī ir dī, gen. deōrum (ir deûm), dat. (deīs) diīs ir dīs, voc. sing. deus, dievas, dievybė dii immortales!; pro deum hominumque fidem! T; di meliora arba melius (sc. dent) sergėk Dieve; trop. apie žmogų: Plato quasi d. philosophorum; *ubi nunc nobis d. ille magister, Eryx? dieviškasis mokytojas; *deos quoniam propius contingis žemės dievai.
- Kuzavinis 2007
- de|us, ī m diẽvas; dievýbė; ~ī (diī, dī) immortālēs C nemirtìngieji dievaĩ; ~īs volentibus S sù dievų̃ pagálba; per ~ōs! C vardañ dievų̃! dī bene vortant! Pl, Te tepàdeda dievaĩ!