- dis-
- discalceātus
- discalceo
- discapēdino
- discarico
- discaveo
- discēdo
- dīscēns
- dīscentia
- disceptātio
- disceptātor
- disceptātrīx
- discepto
- discernenter
- discernibilis
- discerniculum
- discerno
- discerpo
- discerptim
- discerptio
- discerptus
- discertātio
- discerto
- discessī
- discessio
- discessus 1
- discessus 2
- dīscibilis
- discidī 1
- discīdī 2
- discidium
- discīdo
- discīnctus
- discindo
- discingo
- dīsciplīna
- dīsciplīnātus
- dīsciplīnōsus
- dīscipula
- dīscipulīna
- dīscipulus
- discissus
- discīsus
- disclūdo
- disclūsio
- dīsco
- discobolos
- discolor
- discolōrius
- discondūco
- << >>
- discessi|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
discessio, ōnis f [discedo]
a) išvaikščiojimas, pasitraukimas, atsiskyrimas desolatus aliorum discessione; balsavimas senate (senatoriai reikšdavo nuomonę, pereidami į vieną ar kitą pusę) in Catonis sententiam est facta d. sutikta su K. nuomone; senatūs consultum factum est per discessionem.b) †išvykimas.
- Kuzavinis 2007
- discessi|o, ōnis f [discēdo] 1. išsiváikščiojimas, išsiskìrstymas; išėjìmas, pasitraukìmas (plēbeī ā patribus S); atsiskyrìmas, nutolìmas (stēllārum AG);2. padalìjimas (populī in duās partēs AG);3. balsãvimas (senate pereinant į vieną ar kitą pusę) C;4. kar. išžygiãvimas T
- discessi|o, ōnis f [discēdo]