- disertim
- disertus
- disjicio
- disjēcī
- disiectī
- disjectus 1
- disjectus 2
- disjūnctē
- disjūnctio
- disjūnctīvus
- disjūnctus
- disjungo
- disloco
- dispālēsco
- dispālor
- dispando
- dispār
- disparātum
- dispāreo
- disparilis
- disparilitās
- dispariliter
- disparo
- dispartibilis
- dispartio
- dispartior
- dispāruī
- dispectus 1
- dispectus 2
- dispello
- dispendiōsus
- dispendium
- dispendo 1
- dispendo 2
- dispenno
- dispēnsātio
- dispēnsātor
- dispēnso
- dispēnsus
- dispercutio
- disperdo
- dispereo
- dispergo
- dispersē
- dispersī
- dispersim
- dispersio
- dispersus 1
- dispersus 2
- dispertio
- dispertior
- dispertitio
- dispēsco
- dispessus
- dispicio
- displicentia
- displiceo
- displōdo
- dispōno
- dispositē
- dispositio
- dispositor
- dispositūra
- dispositus 1
- dispositus 2
- disposuī
- dispudet
- dispulī
- dispulsus
- dispulvero
- dispungo
- disputābilis
- disputātio
- disputātor
- disputo
- disquīro
- disquīsītio
- disrumpo
- dissaepīmentum
- dissaepio
- dissaeptio
- dissaeptum
- dissaeptus
- dissavior
- disseco
- dissectio
- dissēdī
- dissēminātio
- dissēmino
- dissēnsī
- dissēnsio
- dissēnsus 1
- dissēnsus 2
- dissentāneus
- dissentio
- dissēpio
- disserēnascit
- disserēnat
- dissero 1
- dissero 2
- disserpo
- >>
- dispert|ior, īrī, ītus sum
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: LLBB (4)
- Susiję: dispartio; dispertio; dispartior
- Sirvydas 1642
-
Dwoię, dzielę ná dwie częśći. Bipartio & bipartior, diuido bifariam, diſpertior. Ing dwi dali ſkiriu, dweinu. - Dźielę co. Diuido, partior, diſpertior, diſtermino, diſcrimino. Perſkiriu ku.
-
- Jokantas 1936
- dis-pertio 4 (retai -tior 4) [dis-partio] a) paskirstyti, išskirstyti exercitum per oppida L; tirones inter legiones.b) trop. išdalyti, padalyti, paskirstyti tempora voluptatis laborisque; coniecturam in quattuor genera; tot in curas dispertiti eorum animi erant L.