- dubitātīvus
- dubito
- dubium
- dubius
- ducālis
- ducātio
- ducātor
- ducātrīx
- ducātus
- ducēnārius 1
- ducēnārius 2
- ducēnī
- ducentēsima
- ducentēsimus
- ducentī
- ducentiēs
- ducentum
- dūco
- ductārius
- ducticius
- ductilis
- ductim
- ductio
- ductito
- ducto
- ductor
- ductus 1
- ductus 2
- dūdum
- duellātor
- duellicus
- duellum
- Duīlius
- duim
- duint
- duis
- dulce 1
- dulce 2
- dulcēdo
- dulceo
- dulcēsco
- dulcia
- dulciārium
- dulciārius
- dulciculus
- dulcifer
- dulcifico
- dulciloquus
- dulciola
- dulcis
- << >>
- duct|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LA (2)
- Sirvydas 1642
-
wodzę, Ducto, duco, wadźioiu.
-
- Jokantas 1936
- ducto 1 [intens. iš duco] vedžioti exercitum per loca saltuosa S; aliquam parsivesti; exercitum S vadovauti; trop. aliquem dolis P apgaudinėti („vedžioti už nosies“).
- Kuzavinis 2007
- duct|o, āre, āvī, ātum vt [int. iš dūco] 1. vèsti, vadováuti (exercitum S);2. parsivèsti (aliquam Pl, Te);3. prk. apgaudinė́ti, vedžióti ùž nósies (aliquem dolīs Pl)
- duct|o, āre, āvī, ātum vt [int. iš dūco]