- ē-
- ea 1
- eā 2
- eadem 1
- eādem 2
- eampse
- eāpropter
- eāpse
- eātenus
- ebeninus
- ebenum
- ebenus
- ēbibo
- ēbīto
- ēblandior
- Eborācum
- eboreus
- ēbriāmen
- ēbrietās
- ēbrio
- ēbriolus
- ēbriōsitās
- ēbriōsus 1
- ēbriōsus 2
- ēbrius
- ēbullio
- ēbullītio
- ebulum
- ebulus
- ebur
- eburneolus
- eburneus
- eburnus
- Eburōnēs
- Eburovīcēs
- Ebusus
- ec 1
- ec 2
- ēcastor
- Ecbatana
- ecbibo
- ecca
- eccam
- ecce
- eccerē
- eccillam
- eccillum
- ecclēsia
- ecclēsiastēs
- ecclēsiasticus 1
- << >>
- ēbull|io, īre, īvī (iī)
- Veiksmažodis, 4 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Sirvydas 1642
-
Kipię, Bullio, ebullio, efferueſco. Kunkuluo-iu.
-
- Jokantas 1936
- ē-bullio 4 [bulla] kunkuliuoti; trop. mėtyti aplink save, girtis aliquid kuo; virtutes et sapientias.
- Kuzavinis 2007
- ēbull|io, īre, īvī (iī) vi [ē + bullio] 1. kunkuliúoti, vìrti (aqua Se);2. prk. gìrtis (virtūtēs C)
- ēbull|io, īre, īvī (iī) vi [ē + bullio]