- ēbriāmen
- ēbrietās
- ēbrio
- ēbriolus
- ēbriōsitās
- ēbriōsus 1
- ēbriōsus 2
- ēbrius
- ēbullio
- ēbullītio
- ebulum
- ebulus
- ebur
- eburneolus
- eburneus
- eburnus
- Eburōnēs
- Eburovīcēs
- Ebusus
- ec 1
- ec 2
- ēcastor
- Ecbatana
- ecbibo
- ecca
- eccam
- ecce
- eccerē
- eccillam
- eccillum
- ecclēsia
- ecclēsiastēs
- ecclēsiasticus 1
- ecclēsiasticus 2
- ecclēsiecdicus
- eccōs
- eccum
- ecdicus
- Ecetra
- Ecetrānī
- ecf-
- ēcharmido
- Echecratēs
- echemȳthia
- echenēis
- echidna
- Echidna
- Echidnēus
- echīnācea
- Echīnades
- echīnātus
- echīnops
- echīnus
- Echīōn
- Echīonidēs
- Echīonius
- ēchō
- Ēchō
- eclipsis
- ecloga
- eclogāriī
- ecqua
- ecquae
- ecquālis
- ecquandō
- ecquī 1
- ecquī 2
- ecquid 1
- ecquid 2
- ecquis
- ecquisnam
- ecquō
- ecquod
- ecstasis
- ectypum
- eculeus
- edācitās
- edāx
- ēdento
- ēdentulus
- edepol
- edera
- Edessa
- Edessaeus
- ēdī
- ēdīco
- ēdictālis
- ēdictio
- ēdicto
- ēdictum
- ēdictus
- ēdidī
- ēdidicī
- edim
- ēdīsco
- ēdissero
- ēdisserto
- ēditīcius
- ēditio
- ēditor
- ēditum
- >>
- echīnāt|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: BLLB (4)
- Sirvydas 1642
-
Kolący, ośćiſty. Aculeatus, echinatus. Akſtinuotas, digus.
-
- Kuzavinis 2007
- echīnāt|us, a, um adj. [echīnus] dygliúotas, spygliúotas, dùriantis PM