- Epiclērus
- epicōpus
- Epicratēs
- epicrocus
- Epictētus
- Epicūrēī
- Epicūrēus
- Epicūrus
- epicus
- Epidamniēnsis
- Epidamnius
- Epidamnus
- Epidaphnē
- Epidaurius
- Epidaurus
- epidēmia
- Epidicazomenos
- epidīcticus
- epidromus
- Epigonī
- epigramma
- epigrus
- epilēpsia
- epilēpticus
- epilogus
- Epimenidēs
- Epimētheus
- Epimēthis
- Epiphanēa
- Epiphania
- epiphora
- Ēpīrēnsis
- Ēpīrōtae
- Ēpīrōticus
- Ēpīrus
- episcaenium
- episcopālis
- episcopius
- episcopus
- epistola
- epistolāris
- epistolium
- epistomium
- epistula
- epistȳlium
- epitaphium
- epitaphius
- epithalamium
- epithēca
- epitheton
- << >>
- epilog|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: BBBB (4)
- Sirvydas 1642
-
zámknięnie liſtu, kazánia, Clauſula epiſtolæ, concluſio, epilogus, Pabayga.
-
- Jokantas 1936
- epilogus, ī m [ἐπίλογος] kalbos išvada, epilogas.
- Kuzavinis 2007
- epilog|us, ī m [gr.] epilògas, kalbõs pabaigà C