- epitheton
- epitomē
- epitonion
- Epitrepontes
- epitȳrum
- epōdos
- epōmis
- Epona
- epops
- Eporedia
- epos
- ēpōto
- ēpōtus
- epulae
- epulāris
- epulātio
- epulo
- epulor
- epulum
- EQR
- equa
- equāria
- equārius 1
- equārius 2
- eques
- equester 1
- equester 2
- equestria
- equestris
- equidem
- equīle
- equīnus
- equirria
- equisētum
- equīso
- equitābilis
- equitātio
- equitātus
- equitiārius
- equito
- equula
- equuleus
- equulus
- equus
- Equus Tūticus
- ēr
- era
- ērādīcābilis
- ērādīcātio
- ērādīcātor
- << >>
- equ|es, itis m, f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji arba moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: BB (2)
- Sirvydas 1642
-
Cugiel. Habenæ breuiores equitum. Wadełes maźeſnes.
-
Ieźdźiec, Eques. Raytas, raytinikas.
-
Konno, wierzchem. Ex equo, equis, in equo, eques. Raytay.
-
Kozacy, kozáctwo, Leuis armaturæ equites, velites. Kazokay, kazokiſte.
-
Okaſkę mieć, Luſtrare exercitum, recognoſcere equites, recenſere. Rodikles darit.
-
Poczet, Turma equitũ, turma equeſtris, pułkas raytiniku.
-
Rotmiſtrz, Centurio, ductor peditum aut equitum, tribunus militum. Pułkawedis peſtiniku, arba raytiniku.
-
Raytar, Eques germanicus cataphractus. Raytinikas.
-
- Kuzavinis 2007
- equ|es, itis m, f [equus] 1. raĩtelis, jojìkas L;2. kar. kavalerìstas, raĩtininkas, raĩtelis; pl. ~itēs kavalèrija; ~itēs peditēsque Cs kavalèrija ir̃ pė́stininkai;3. raĩtelių lúomo žmogùs (Romoje); prk. raĩtelių lúomas C, L
- equ|es, itis m, f [equus]