- exhortor
- exicco
- exico
- exigentia
- exigo
- exiguē
- exiguitās
- exiguum
- exiguus
- exiī
- exilio
- exīlis
- exīlitās
- exīliter
- exilium
- exim
- eximiē
- eximius
- eximo
- exin
- exinānio
- exinde
- exintero
- existentia
- exīstimantēs
- exīstimātio
- exīstimātor
- exīstimo
- existo
- exīstumo
- exitiābilis
- exitiālis
- exitio
- exitiōsus
- exitium
- exitus
- exlēx
- exobrutus
- exobsecro
- exodium
- exolēsco
- exolētus
- exolēvī
- exolo
- exonerātio
- exonero
- exoptātus
- exopto
- exōrābilis
- exōrātio
- << >>
- exīstimant|ēs, ium m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (tipas su -nt-), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBLL (5)
- Jokantas 1936
ex-īstimo (exīstumo) 1 [aestimo] a) vertinti, laikyti utcumque haec existimata erunt L; su gen. pretii magni, parvi, pluris, minoris, tanti; te sapientem et appellant et existimant; magni eius opera existimata est N.b) manyti, būti nuomonės sic, aliter, hoc, illud, quod, quid; quod ego nullo modo existimo; su acc. c. inf.; pass. su nom. c. inf. ea disciplina in Britannia reperta esse existimatur; bene (male) existimatur de aliquo.c) spręsti ex eventu de consilio alicuius; de ingeniis, de scriptoribus; quis de sapiente aliter existimat, quin?; su neties. kl.; subst. exīstimantēs, ium m meno kritikai.