a) vertinti, laikyti utcumque haec existimata erunt
L; su
gen. pretii magni, parvi, pluris, minoris, tanti; te sapientem et appellant et existimant; magni eius opera existimata est
N.
b) manyti, būti nuomonės sic, aliter, hoc, illud, quod, quid; quod ego nullo modo existimo; su
acc. c. inf.;
pass. su
nom. c. inf. ea disciplina in Britannia reperta esse existimatur; bene (male) existimatur de aliquo.
c) spręsti ex eventu de consilio alicuius; de ingeniis, de scriptoribus; quis de sapiente aliter existimat, quin?; su
neties. kl.;
subst. exīstimantēs, ium
m meno
kritikai. 
ex-īstimo (exīstumo) 1 [aestimo] a) vertinti, laikyti utcumque haec existimata erunt L; su gen. pretii magni, parvi, pluris, minoris, tanti; te sapientem et appellant et existimant; magni eius opera existimata est N.b) manyti, būti nuomonės sic, aliter, hoc, illud, quod, quid; quod ego nullo modo existimo; su acc. c. inf.; pass. su nom. c. inf. ea disciplina in Britannia reperta esse existimatur; bene (male) existimatur de aliquo.c) spręsti ex eventu de consilio alicuius; de ingeniis, de scriptoribus; quis de sapiente aliter existimat, quin?; su neties. kl.; subst. exīstimantēs, ium m meno kritikai.