familiāris, e (adv. -iter) su comp. ir sup. [familia] 1) namų, naminis lares, dii, nagotia; copiae arba opes turtas, manta; res familiāris namų dalykai, manta, privatinė nuosavybė;
†rei familiari principis in Asia impositi imperatoriaus turtų valdytojai.
2) tarnų (-aičių), šeimynos; subst. vergas, tarnas quidam familiarium
L.
3) šeimos funus, consilium
L; res domesticae ac familiares namų ir šeimos dalykai.
a) apie asmenis:
žinomas, gerai pažįstamas praetori, mihi;
subst. artimas
draugas (-ė), bičiulis (-ė) Caesaris familiarissimus; tua familiāris.
b) apie daiktus:
draugiškas, bičiuliškas, palankus sermo, colloquium, domus, aditus familiarior
L; familiare oculis gratumque spectaculum
L; conlocutiones familiarissimae; familiariter vivere cum aliquo;
†familiare est su
inf. c) haruspikų moksle: valstybės, krašto, tėvynės pars f. ta vidurių dalis, iš kurios būdavo spėjama apie krašto likimą quomodo est collatum inter haruspices, quae pars inimica, quae pars familiāris esset?