- Gāza
- Gedeōn
- Gedrōsia
- Gedrōsiī
- gehenna
- gehennālis
- Gela
- Gelānī
- Gelās
- gelāsco
- gelasiānus
- gelātio
- Gelboë
- Gelduba
- Gelēnsēs
- gelēsco
- gelicidium
- gelida
- gelidē
- gelidus
- Gellius
- gelo
- Gelōnī
- Gelōus
- gelū
- gelum
- gelus
- gemebundus
- gemellipara
- gemellus 1
- gemellus 2
- geminātio
- geminē
- geminī
- Geminī
- gemino
- geminus
- Geminus
- gemīsco
- gemitus 1
- gemitus 2
- gemma
- gemmārius 1
- gemmārius 2
- gemmāsco
- gemmātus
- gemmēsco
- gemmeus
- gemmifer
- gemmo
- << >>
- gel|ū, ūs n
- Daiktavardis, 4 linksniuotė, niekatroji, bendrinis. Skiemenys: BL (2)
- Susiję: gelum; gelus
- Sirvydas 1642
-
Mroz, Gelu, gelatio, gelicidium. Szaltis, gen: ćio.
-
Obmarzł, Gelu obducor. Apſzułu.
-
odmarźa co, Gelu aut igne quippiam aduritur. Nudega
izalćiu[ſzalćiu], vgnim. -
Od-źiębić ręce, r[c]. Adurit frigus, obtorpuerunt membra gelu obriguerunt. Atſzaldźiu.
-
Rozmárznąc, rozmarzło co, Regelari, conſtricta gelu diſſoluuntur. Atśiło.
-
Przemárzznąć, penetrat, peruadit gelu, Perſzułu.
-
zamrazam co, Inglaciem verto, gelu concreſcere facio. Aźuſzalinu, aźuſzaldźiu.
-
- Kuzavinis 2007
- gel|ū, ūs n 1. šal̃tis, spéigas; flūmina ~ū cōnstitērunt H šal̃tis sukáustė upès;2. lẽdas V;3. prk. sustingìmas; káršatis; tarda ~ū senectūs V iškáršusi senãtvė
- gel|ū, ūs n