- gelāsco
- gelasiānus
- gelātio
- Gelboë
- Gelduba
- Gelēnsēs
- gelēsco
- gelicidium
- gelida
- gelidē
- gelidus
- Gellius
- gelo
- Gelōnī
- Gelōus
- gelū
- gelum
- gelus
- gemebundus
- gemellipara
- gemellus 1
- gemellus 2
- geminātio
- geminē
- geminī
- Geminī
- gemino
- geminus
- Geminus
- gemīsco
- gemitus 1
- gemitus 2
- gemma
- gemmārius 1
- gemmārius 2
- gemmāsco
- gemmātus
- gemmēsco
- gemmeus
- gemmifer
- gemmo
- gemmōsus
- gemmula
- gemo
- Gemōniae
- gemulus
- gena
- Genabēnsēs
- Genabēnsis
- Genabum
- << >>
- gemin|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: BBA (3)
- Jokantas 1936
gemino 1 [geminus]
a) dvigubinti ita geminata urbe L kai miestas dvigubai išaugo; geminatis manipulis L; *decem vitae frater geminaverat annos broliui buvo suėję dvidešimts metų; *mercedem, *honorem.b) poruoti, jungti po du, dvejinti *Corybantes aera geminant muša vieną į kitą; †geminati consulatus vienas po kito einą; *vulnere geminato; adeo prope geminata cacumina eorum montium sunt L taip arti vienas nuo kito.
- Kuzavinis 2007
- gemin|o, āre, āvī, ātum [geminus] 1. vt1) dvìgubinti; ita ~ātā urbe L kaĩ miẽstas dvìgubai išáugo;2) porúoti, jùngti põ dù, dvẽjinti (aliquem alicuī H; legiōnum castra Su);2. vi dvẽjintis (akyse) Lu
- gemin|o, āre, āvī, ātum [geminus]