- incessī
- incesso
- incessus 1
- incessus 2
- incestē
- incestificus
- incesto
- incestum
- incestus 1
- incestus 2
- inchoātio
- inchoātīvus
- inchoātor
- inchoātus
- inchoo
- incicur
- incido 1
- incīdo 2
- incīle
- incīlis
- incīlo
- incingo
- incino
- incīnxī
- incipio
- incipisso
- incircumspectē
- incircumspectus
- incīsē
- incīsim
- incīsio
- incīsor
- incīsum
- incisūra
- incīsus
- incitāmentum
- incitātē
- incitātio
- incitātus
- incito
- incitus 1
- incitus 2
- incīvīlis
- incīvīlitās
- incīvīliter
- inclāmātio
- inclāmito
- inclāmo
- inclārēsco
- inclēmēns
- << >>
- incip|io, ere; cēpī, ceptum
- Veiksmažodis, mišrioji asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Susiję: incēpī; inceptus 1
- Sirvydas 1642
-
Náſtáiący. Iniens, incipiens. Iſtoius. - poczynam co, Inchoo, incipio, ordior, exordior, initium facio. prademi.
- poſycham, Incipio ſiccari, v. Schnę. Padźiuſtu.
-
- Jokantas 1936
- incipio, cēpī, ceptum 3 [capio] a) imtis, pradėti *sapere aude, incipe; a Jove incipiendum; accedere incipiunt Syracusas; su acc. bellum S, opus L, pulcherrimum facinus S; su inf.b) prasidėti incipit ver; pass. retai: scelera incepta sunt; incepto opus est S reikia pradžios; bellum incipitur.
- Kuzavinis 2007
- incip|io, ere; cēpī, ceptum [1. in + capio] 1. vt pradė́ti, im̃tis (facinus S; opus L); ~ere bellum S pradė́ti kãrą; ~ere loquī S pradė́ti kalbė́ti;2. vi prasidė́ti; ver ~it C prasìdeda pavãsaris; diē ~iente Co prasìdedant diẽnai
- incip|io, ere; cēpī, ceptum [1. in + capio]