- īnfāmo
- īnfandus
- īnfāns 1
- īnfāns 2
- īnfantia
- īnfantīlis
- īnfantula
- infantulus
- īnfarcio
- īnfatīgābilis
- īnfatuo
- īnfaustus
- īnfavōrābiliter
- infēcī
- īnfectio
- īnfectīvus
- īnfecto
- īnfector
- īnfectus 1
- īnfectus 2
- īnfectus 3
- īnfēcunditās
- īnfēcundus
- īnfēlīcitās
- īnfēlīciter
- īnfēlīco
- īnfēlīx
- īnfēnsē
- īnfēnso
- īnfēnsus
- īnfer
- īnferāx
- īnferbuī
- īnfercio
- īnferī
- īnferiae
- īnferiālis
- īnferior
- īnferius 1
- īnferius 2
- īnferius 3
- īnfermentātus
- īnferna
- īnfernālis
- īnfernī
- īnfernus 1
- īnfernus 2
- īnfero
- īnfersī
- īnfersus
- << >>
- īnfēlīc|iter
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLLBB (5)
- Sirvydas 1642
-
Nieſzczęśliwie. Jnfeliciter, improſperè, inauſpicatò. Ne łaymintay.
-
- Jokantas 1936
- īn-fēlīx, īcis (adv. -iter) su comp. ir sup. a) nevaisingas, nederlingas *tellus frugibus; arbori infelici suspendito L ant kariamojo medžio.b) nelaimingas o me infelicem!; *infelicem animam exhalat; †proelium, †arma, *exsilium; *monstrum (apie Trojos žirgą); su gen. *animi širdyje; *infelix (be tikslo) operam perdas.
- Kuzavinis 2007
- īnfēlīc|iter adv. [īnfēlīx] (comp. ~ius Se, sup. ~issimē Au) nelaimìngai Te, L